تاثیر بافت روسازی در ایمنی راهها و کاهش تصادفات جادهای

رشد سریع تکنولوژی ساخت وسیلهنقلیه، باعث افزایش دائم سرعت و نیار بیش از پیش به ترمز و اصطکاک شده است. مطالعات بینالمللی نشان دادهاند که افزایش متوسط سرعت، باعث ایجاد خسارات بیشتر درتصادفات شده است. مقاومت در برابر لغزندگی از پارامترهای مهم ایمنی راه است که در پیشگیری از تصادفات ناشی از لغزندگی نقش موثری دارد. اصطکاک و شرایط رویه روسازی از معمولترین شاخصهایمسائل ایمنی است، به نحوی که در صورت نداشتن ضریب اصطکاک کافی، بروز تصادفات ناشی از لغزندگی تقریب ا اجتنابناپذیر خواهد بود. بافت درشت به عنوان بخشی از مجموعه روسازی به بهبود وضعیت اصطکاکسطح کمک میکند. در این مقاله، دستیابی به متوسط عمق بافت درشت روسازی جهت بالابردن سطح تماس لاستیک با روسازی در شرایط مرطوب بودن جاده و همچنین زهکشی بهتر سطح روسازی جهتافزایش ایمنی راههای کشور در تحقیقات صورت گرفته مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از تحقیقات صورت گرفته در گذشته، با استفاده از روش پخش ماسه بر طبق استاندارد ASTM E965-96 ، اثر بافت درشت بین دانهبندیهای مختلف در رویههای آسفالتی و مناسبترین دانهبندی از نظر مقاومت در برابر لغزندگی در افزایش ایمنی راهها بررسی شود.

Keywords:

ایمنی , روسازی آسفالتی , مقاومت لغزندگی , بافت درشت , پخش ماسه