براساس مطالعات انجام ش ده تقریباً هرساله چند زلزله با بزرگی بالای ۵ ریشتر در ایران اتفاق می افتد که با توجه به گستردگی مناطق روستائی در کشور،حوزه تأثیر اکثر این این زلزله ها در مناطق روستائی کشور می باشد .این درحالی است که هنوز در مناطق روستائی به جهت شرایط اقتصادی،فرهنگی و محی طی و نبود سیاست مناسب و عدم کنترل ساخت و ساز از سوی ارگانهای دولتی،حتی حداقل ضوابط و معیارهای فنی در ساختمانسازی رعایت نمیشود.از اینرو اکثر ساختمانهای مناطق روستائی کشورمان در برابر پدیده های مخرب طبیعی بخصوص زلزله بسیارآسیب پذیر می باشند .هرچند در اکثر منا طق روستائی دور افتاده امکان تهیه مصالح مرغوب میسر نمی باشد واستفاده از مصالح در دسترس و محلی امری اجتناب ناپذیر است ولی درکل تحقیق در زمینه بهبود خواص این مصالح و بکارگیری نتایج بدست آمده،آموزش دست اندرکاران ساخت و ساز روستائی و نهایتاً رعایت اصول و ضوابط فنی وخالت و نظارت ارگانهای دولتی در ساخت و ساز روستائی کشور می تواند در بهبود کیفیت ساخت و ساز مناطق روستائی مؤثر باشد.این مقاله بطور خلاصه به اصول اولیه و کلی ساخت و ساز در مناطق روستائی بخصوص در مناطق روستائی زلزله خیز می پردازد که با رعایت آن در طرح و اجرا می توان ساختمانهای این مناطق را در برابر اثرات ناشی از زلزله مقاوم و ایمن نمود. مهاربندی( Braced )سیستم مقاوم در مقابل بارهای جانبی- شکل پذیری( Ductility ): قابلیت جذب انرژی وتغییرشکل بدون شکست : آبگونگی یا روانگرائی( Liquefaction )کاهش شدید مقاومت و روانی خاکهای ماسه ای نامتراکم اشباع می باشد :که در زلزله رخ می دهد .