اعتیاد در محیط های آموزشی

پژوهش حاضر به بررسی روشهای پیشگیری از اعتیاد در محیطهای آموزشی پرداخته است. یافتههای پژوهشی نشان داد: آگاهی دانش آموزان ازتوانایی هایشان باعث می شود خود را فردی شایسته حسکنند و ظرفیت های بالقوه خود را به مرحله فعلیت برسانند و هویت واقعی شان شکل بگیرد ، لذا کمتردردام انحرافات اجتماعی مانند اعتیاد گرفتار می شوند. عوامل خانوادگی ،فردی وآموزشگاهیمتعددی هم باعث شکست تحصیلی روحی و روانی دانش آموز شده و او برای رهایی از این مشکلات بهمواد دخانی روی می آورد . سستی یکی از سه نهاد خانه ، مدرسه و جامعه ،در جلوگیری از اعتیاد دانش آموزان ، اقتدار دیگری را در پیشگیری تضعیف می نماید و همکاری و هماهنگی این سه نهاد پیشگیری از اعتیاد را بهبود می بخشد . ورزش و تحرک باعث ایجاد روحیه رقابت سالم و مبارزه با بیماری هایی مانندافسردگی شده و از گرایش به اعتیاد جلوگیری می کند.در زمینه پیشگیری از اعتیاد نباید از نقش حیاتی فرهنگ سازی و دین باوری غافل شد،چه بسا اعتقادات مذهبی و آموزه های دینی در بسیاری از مواردنقش بازدارنده دارند . دوران نوجوانی به دلیل غلبه احساس بر ادراک وقلیان روحیه کنجکاوی حائز اهمیت است ودانش آموزان زمانی به زیان های مواد مخدر پی می برند که در دام آن گرفتار شدهباشند.جبران اعتیاد مسئله ی ساده ای نیست پس تا جایی که امکان دارد باید عملا با برنامه ریزی صحیح جهت پیشگیری، نسل جوان را را با عوارض اعتیاد آشنا کرده و آن ها را راهنمایی نمود تا در دام اعتیاد اسیر نشوند.

Keywords:

اعتیاد , علل ایجاد اعتیاد , آثار اعتیاد , روش های پیشگیری