بی شک مسکن جزء کالاهای ضروری و اساسی زندگی می باشد و اهمیت تأمین آن در طرح های شهری به گونه ای است که بالغ بر 50 درصد از سطح شهرها را معمولاً به خود اختصاص می دهند. از این رو در برنامه ریزی شهری به ویژه برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، کاربری های مسکونی از حیث اختصاص زمین کافی، مکان یابی و طراحی، از جایگاه مناسبی برخوردار هستند. این موضوع، به ویژه درانبوه سازی
مسکن مهر نمود بیشتری می باید. بنابراین، توجه به آن ارزش صرف وقت و هزینه را دارد. با توجه به تأثیرات بلند مدت طرح
مسکن مهر بر سیما و عملکرد شهرها لازم است احداث آنها با توجه به معیارهای برنامه ریزی شهری صورت پذیرد تا در عملکرد و کیفیت زندگی شهری تأثیر منفی نداشته باشد. اصولاً برای اینکه طرح های اجرایی بتوانند با موفقیت اجرا گردند نیاز به این است که یک ارزیابی از ضوابط و معیارهای مکان و فضای استقرار آنها به عمل آید. هدف اصلی این مقاله شناسایی ضوابط و معیارهای مکان یابی اراضی مسکن مهرمی باشد. روش تحقیق مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی شکل گرفته و به منظور جمع آوری داده های آن از روش اسنادی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مکان فعلی
مسکن مهر یاسوج به این نتیجه می رسیم که به غیر از
مسکن مهر نجف آباد و شهرک الغدیر که با مکانیابی صورت گرفته همپوشانی دارد، چهار محل دیگر به صورت مطلوب مکانگزینی نشده اند.