بررسی تاثیر موقعیت و ابعاد بازشوی مستطیلی نسبتا بزرگ بر رفتار دیوارهای برشی فولادی سخت شده

از دهه ی 1970 میلادی استفاده از دیوارهای برشی فولادی به علت عملکرد لرزه ای فوق العاده ی آن ها به عنوان سیستم مقاوم در برابر نیروهای جانبی زلزله و باد در ساخت ساختمان های جدید و تقویت ساختمان های موجود گسترش یافته است. دیوار برشی فولادی متشکل از ورق نازک فولادی است که توسط تیرها و ستون ها احاطه شده است. اساس ایده ی دیوارهای برشی فولادی، بهره گیری از میدان کشش قطری است که پس از کمانش ورق فولادی در آن ایجاد می شود. با توجه به مقاومت بالای ورق فولادی و با بهره گیری از مقاومت پس کمانشی آن، حتی در دیوارهای برشی فولادی بلند و برای نیروهای برشی بزرگ، ورق فولادی با ضخامت کم مورد نیاز است. به همین دلیل برای جلوگیری از کمانش خارج از صفحه ی ورق فولادی تحت اثر بارهای سرویس، به جای افزایش ضخامت ورق فولادی که کاملاً غیراقتصادی است، از سخت کننده ها برای تقویت آن استفاده می شود. در مواردی وجود بازشوها در ورق فولادی به دلایل معماری (برای ایجاد در یا پنجره) و یا عبور لوازم تاسیساتی در دیوار اجتناب ناپذیر است. لذا در این مقاله به بررسی تاثیر موقعیت بازشوهای مستطیلی نسبتاً بزرگ بر رفتار دیوارهای برشی فولادی سخت شده پرداخته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در تمامی نمونه ها با افزایش ابعاد بازشو، پارامترهای سختی اولیه، مقاومت نهایی و ظرفیت جذب انرژی سیستم کاهش می یابند. با انتقال بازشو از کنار به وسط دیوار نیز، این پارامترهای دیوار برشی فولادی سخت شده بویژه میزان جذب انرژی آن تمایل به کاهش دارند، که این تمایل به کاهش، با کوچکتر شدن ابعاد زیرصفحه ها و متعاقباً با بیشتر شدن تعداد سخت کننده ها، بیشتر می گردد.

Keywords:

دیوار برشی فولادی سخت شده , بازشو , زیرصفحه , سخت کننده , عناصر مرزی قائم , عناصر مرزی افقی , عناصر مرزی محلی , روش اجزاء محدود , بارگذاری چرخه ای شبه استاتیکی