معناشناسی واژه قنطار در قرآن

قنطار از سری واژه های حوزه ی پولی قرآن است که با توجه به شرایط تمدنی و اقتصادی وقت شبه جزیره، به تعدادی اندک در قرآنبکار رفته، بدین خاطر تصور درستی از مقدار و کمیت آن وجود نداشته است.تحقیقات فقه اللغه شناسان اسلامی و زبانشناسان جدید،گویای این امر است که واژه منشأ غربی داشته و به همراه دو واژه دینارو درهم از راه تجارت و بازرگانی وارد شبه جزیره شده است. درحوزه لغت، لغت شناسان- ضمن آنکه برخی به معرب بودن واژه اذعان کرده اند- ریشه های مختلفی برای آن در نظر گرفته و آن را کنایه از مال فراوان دانسته اند. در حوزه تفسیر، مفسران در حالیکه برخی از آنان با تکرار بحثهای لغوی به معنای نخستین قنطارپرداخته اند، بیشتر سعی داشتند تا با شواهد گوناگون روایی و لغوی معنای اصلی واژه را در قرآن مشخص نمایند که در نهایت با ذکراحتمالات مختلف، بیشترینه مفسران گرایش به این داشته اند که قنطار را همچون لغویون کنایه از مال فراوان بدانند. در حوزه ترجمهنیز مترجمان برداشتی نزدیک به مفسران ارائه نموده اند و بیشتر آنان بر طبق عرف صدر اسلام، آن را به گاو پوستی از زر و یا با بهکاربردن خود واژه قنطار، آن را به قنطاری از مال و برخی به مالی بسیار، فراوان و هنگفت و در نهایت شاه ولی الله دهلوی به خزانهترجمه نموده اند.روش تحقیق درمقاله حاضر بصورت توصیفی تحلیلی می باشد.

Keywords:

قنطار , لغت , تفسیر , ترجمه , مال فراوان , گاو پوستی پر از زر