بررسی طراحی معماری مرکز موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی

معماری و موسیقی اصیل، تخصصی و جدی، جای خویش را به هنرهای فانتزی و تجاری بخشیده اند، در این ورطه از زمان نیاز به یک تحول و دوباره نگری به این عرصه های هنری به شدت احساس میگردد تا بتوان نه تنها هنرهای اصیل و ارزشمندگذشتگان را احیاء نمود، بلکه فضایی برای رشد و پرورش استعدادهای نهفته ایجاد کرد. در این باب تاکنون به بیان تئوریک و مبانی نظری مربوط به معماری ایراتی و موسیقی ایرانی پرداخته اند و شیوه های عملی به کارگیری معماری ایرانی در فضاهای معماری بیان نشده است و نیازمند پرداختن به این مسئله می باشد. این پژوهش، که به بررسی و توصیف بنیادی و همه جانبه در خصوص مجتمع آموزش موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی می پردازد، از نوع توصیفی تحلیلی و همچنین با - توجه به هدف پژوهش از نوع کاربردی محسوب می شود. به دلیل گستردگی طرح مراحل مختلف ابزارهای متفاوتی استفادهخواهد شد، روش تجزیه وتحلیل اطلاعات دراین پژوهش مراجعه استانداردها ومعیارهای متداول طراحی معماری بوده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که موسیقی را با اصطلاحاتی چون ملودی، هارمونی و ریتم توصیف می کنند ترکیبات موسیقایی با تأکید بر هر یک از این سه عنصر به وجود می آیند. از این میان ریتم و هارمونی به عنوان دو عنصر اصلی مشترکما بین موسیقی و معماری محسوب می شوند؛ ریتم مهم ترین نقطه مشترک بین موسیقی و معماری است. تکرار پی در پی یک حرکت پایار در زمان مشخص را در موسیقی که می توان به خوبی در معماری به کار گرفت، هارمونی ویژگی دیگری است که وجه اشتراک موسیقی و معماری محسوب می شود. در معماری شاید بتوان در بخش مربوط به اکوستیک بنا از این عاملخاص بهره گرفت اینها همان مواردی بود که به کمک آنها با استفاده از تناسبات می توان به هارمونی دست یافت.

Keywords:

معماری , موسیقی , ریتم , هارمونی , ایرانی