بررسی نقش سازمان های مردم نهاد در توسعه اجتماعی

سازمانهای مردمنهاد به گروههایی که با اهداف مشخص و آشکار، در زمینههای فرهنگی، علمی، اجتماعی، خیریهای و... که بطور غیرانتفاعی و بدون وابستگی تشکیلاتی به دولت، فعالیت میکنند، اطلاق میشود. در این پژوهش به بررسی پیشینهسازمانهای مردم نهاد، ویژگیها، مزایا، کارکردها، انواع طبقهبندی سازمانهای مردمنهاد، وضعیت آنان در ایران، رابطه آنان با توسعه اجتماعی، نقش آنان در توسعهروستایی، عوامل تاثیرگذار بر رشد و گسترش این سازمانها و در نهایت ارتباط میانسازمانهای دولتی و سازمانهای مردمنهاد پرداخته شده است. روش بکار گرفته در این پژوهش کتابخانهای و اسنادی استکه منابع اطلاعاتی آن از منابع موجود در ذخایر انتشاراتی و مقالههای موجود در این زمینه تهیه و تدوین شده است. براساس یافتههای پژوهش، مهمترین موانع رشد و گسترش سازمانهای مردمنهاد در ایران، عوامل ساختی، سازمانی و فردی میباشندو اساسیترین مشکلی که این سازمانها در ایران با آن مواجه هستند مشکل ثبت و اخذ مجوز است، علاوه بر این مهمترین مشکلی که سازمانهای مردمنهاد در ایران و کشورهای توسعهیافته با آن مواجه هستند وابستگی بودجهای است که به سازمانهای دولتی و بخشخصوصی دارند، از طرفی دیگر سازمانهای مردم نهاد تنها زمانی میتوانند مفید و موثر باشند که در تعامل دائم با سازمانها و دستگاههای دولتی و بخشخصوصی در برنامههای توسعهای مشارکت داشته باشند

Keywords:

سازمان مردمنهاد , توسعهروستایی , رشد سازمانهای مردمنهاد , همکاری سازمانهای مردم نهاد با سازمان های دولتی