نگاهی به اقتصاد شهر تهران به عنوان پایگاه تجارتی کالاهای هنرهای تجسمی در ایران و خاورمیانه

چرخه اقتصاد کالاهای هنرهای تجسمی، از سه بخش تولید، توزیع و مصر تشکیل شده است. شهر تهران به سبب محوریت خود در روابط اقتصادی، اجتماعی، تجاری و اداری در کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و دارای سه ویژگی مهم است: 2( این شهر مرکز تجمع آموزش هنرهایتجسمی به صورت آکادمیک و غیرآکادمیک است؛ یعنی تهران، بزرگ ترین مرکز تولید کالاهای هنری- فرهنگی در ایران است. 1( دارای بیشترین گالریو موزه ها جهت بازدید عمومی این کالاها در سطح کشور است و مکانی مناسب برای توزیع این کالاها است. 9( این شهر ، بیشترین مسافران داخلی وخارجی را برای جذب گردشگر نسبت به سایر شهرهای کشور داشته و این حاکی از آن است که می توان در تهران، مصرف کنندگان بیشتری را جذبسومین گزینه چرخه اقتصاد هنرهای تجسمی کرد. از طر دیگر با توجه به موقعیت فرهنگی- سیاسی ایزران در خاورمیانزه ، مزی تزوان شهر تهران رابه عنوان پایتخت اقتصادی- هنری در خاورمیانه مطرح کرد تا این شهر مکانی برای مبادلات کالاهای هنری و فرهنگی سایر کشورهای همسایه باشد کهاین امر باعث تبادل مناسبات فرهنگی و هم زمان باعث جذب گردشگران خارجی به منظور بازدید و خریدوفروش کالاهای هنری خواهد شد که دارایمنافع اقتصادی- فرهنگی برای کشور خواهد بود که در مدیریت شهری پدید آمدن این رویکرد باعث رسیدن این شهر به جایگاه مطلوب تری در سطح کشور و منطقه و جهان می شود. ازاین رو با توجه به مطالب فوق، در این مقاله با چینش چندین نظریه از نظریه های جامعه شناسی هنر )تولید هنر(، نظریه های اقتصادی )اقتصاد خرد( و اقتصاد فرهنگ )مدیریت بر فروش کالاهای هنری- فرهنگی(، نکاتی در راستای آماده بودن تهران برای تبدیل شدنبه شهری اقتصادی- فرهنگی- هنری برشمرده خواهد شد تا ارتباط مباحث اقتصادی- هنری با رویکرد اقتصاد شهری در ایران به طور عینی بازگو شود

Keywords:

اقتصاد شهری , هنرهای تجسمی , تهران , کالای فرهنگی- هنری