بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین مدیران و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان اداره تربیت بدنی همدان

یکی از مهمترین وظایف عام مدیران، هدایت و رهبری کارکنان است. همه مدیران خواه در سازمان های تحقیقاتی، آموزشی و خواه در موسسات تولیدی، خدماتی و یا اداری به رهبری و سر پرستی کارکنان خود می پردازند. در واقع لازمه مدیریت بر دیگران، رهبری کردن آنهاست. یکی از مهمترین وجه تمایز سازمان های موفق و ناموفق در رهبری اثربخش و بطور مستمر در جستجوی رهبران اثربخش هستند ولی به آسانی یافت نمی شوند. بنابراین هنگامی که از کمبود استعداد رهبری سخن رانده می شود به معنی نبودن افرادی نیست که بتوانند مشاغل مدیریتی را پر کنند، بلکه به معنی کمبود یا نبودن کسانی است که بخواهند نقش های رهبری مهم را در سازمان ایفا کنند و بتوانند وظایف خود را بطور اثر بخش انجام دهند. به هر حال نکته مهم این است که رهبری برای حفظ حیا و اداره امور اجتناب پذیر است.بسیاری از ناکامی ها و شکست های سازمان ها، شرکت ها و حتی پروژهای تحقیقاتی ناشی از ضعف رهبری بوده است. از طرفی تلاش برای بهبود عملکرد،از روزهای اولیه شکل گیری رشته مدیریت به عنوان ا صل خدشه نا پذیری مطرح بوده است که هر روز وارد مباحث جدیدتری می شود و حوزه های بیشتری را در بر می گیرد. بر خلاف گذ شته، که از کارکنان انتظار می رفت در حد نقش های رسمی خود عمل کنند، در قراردادهای روانشناختی جدید، رفتارهای داوطلبانه و فراتراز نقش، موردانتظاراست. تحقیقات کنونی،این رفتارها را تحت عنوان رفتارهای شهروندی سازمانی، مد نظر قرار داده اند و در آن، به مشارکت بلندمدت فرد در موفقیت سازمان تأکید می ورزند باتمان و وارگان ۱۹۸۳ برای اولین بار از ا صطلاح رفتار شهروندی سازمانی استفاده کردند و آن را بعنوان رفتارهایی سودمند دانستند که در شرح شغل قید نشده است اما کارکنان برای کمک به دیگران در انجام وظایفشان به نحوی مشهوداز خود بروز می دهند. با توجه به مطالب ذکر شده، محقق در این پژوهش به بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین مدیران با رفتارشهروندی سازمانی کارکنان تربیت بدنی شهر همدان پرداخته است.