بررسی جایگاه مدرسه هوشمند در آموزش و پرورش کشور ایران

با دگرگونی جوامع از جوامع سنتی به جوامع دانایی محور و بهره گیری از شرایط نوین اطلاعاتی و ارتباطی، حرکتی جهانیبرای تغییر ساختار آموزشی پدید آمده است. مسئولان کشور ایران نیز همگام با تغییر شرایط جهانی، نیاز به تغییر در نظامآموزشی را به خوبی درک کرده اند و این امر به وضوح در اسناد مصوب وزارت آموزش و پرورش به چشم می خورد. آنها بهخوبی آگاهند که آنچه در جامعه دانایی محور ارزش محسوب می شود، تولید علم و دانش است. می توان مدارس هوشمند رافضایی آموزشی در نظر گرفت که تحقق جامعه دانایی محور را میسر خواهد ساخت. مدرسه هوشمند، مدرسه ای است کهالکترونیکی است و هدف آن ایجاد یک ساختار منطقی و مناسب برای تلفیق فناوری و محتوای دروس به صورت هوشمند استبه نحوی که فناوری مبنای یادگیری قرار گیرد. این مدارس، دانش آموز محور است و بین دانش آموز و معلم همکاری متقابلوجود دارد. نقش معلم از یک متخصص و کارشناس، به یک هماهنگ کننده فعال تغییر می یابد و تأکید ساختاری در اینمدارس بیش از یادگیری سنتی، بر تفکر انتقادی می باشد. دانش آموزان در شرایط جدید و با بهره گیری از نرم افزارها، اینترنت،آموزشهای چند رسانه ای، فرایند یادگیری الکترونیک را طی می کنند تا از اطلاعات وسیعتری برخوردار شوند و به دلیل تنوعمنابع و محتوای آموزشی که در اختیار دارند توانائی بیشتری برای انتخاب و یادگیری پیدا کنند. هدف پژوهش حاضر، بررسیجایگاه مدرسه هوشمند در آموزش و پرورش کشور ایران می باشد.

Keywords:

مدرسه هوشمند , یادگیری الکترونیک , جامعه دانایی محور , معلم , دانش آموز