تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و رفتار تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: مراقبت های پزشکی و تغذیه ای در بیماران مبتلا به دیابت از بروز و پیشرفت عوارض جلوگیری می کند. یافته های متناقضی در زمینه تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای بود. تعداد 80 نفر از بیماران مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی ابوذر تهران انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای در دو بخش شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه سنجش سازه های آگاهی، نگرش و عملکرد در مورد رفتارهای تغذیه ای بود. اطلاعات به صورت پیش آزمون و پس آزمون با فاصله 3 ماه پس از مداخله جمع آوری شد. مداخله به صورت دو جلسه آموزشی بحث گروه به مدت 30 دقیقه و به فاصله 2 هفته در نظر گرفته شد. نتایج: بعد از اجرای برنامه آموزشی، آگاهی در هر دو گروه مداخله و شاهد به طور معنی داری افزایش یافت. این یافته احتمالاً به علت اجرای برنامه های آموزشی روتین در آن مرکز بود. با این وجود افزایش معنی دار در نگرش و عملکرد تنها در گروه مداخله دیده شد. بحث و نتیجه گیری: باید با تدوین برنامه آموزشی مناسب در مراکز بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، همگام با افزایش آگاهی موجبات بهبود نگرش و عملکرد آنها را نیز فراهم کرد.

Keywords:

دیابت , تغذیه , برنامه آموزشی , آگاهی , نگرش , عملکرد