میزان تاثیر قرارهای کنترل قضایی بر باز اجتماعی و هنجارپذیری بزهکاران

همزمان با پیدایش بشر، بزه و بزهرکای نیز به وجود آمد. تاریخ سرشار است از ناهنجاری و ناسازگاری هایی است که در بستر ان فجایع مخرب و جبارن ناپذیری رخ داده، بازپذیری اجتماعی بزهکاران از رهگذر اجرای مجازات مهم سیاست جنایی اکثر نظامهای حقیقی می باشد در این مقاله سعی بر این است که هرچند در بعضی موارد آزاد ساختن متهم به اجرای عدالت و انجام تحقیقات لطمه زند بازپرس مکلف به اتخاذ تصمیماتی بنام کنترل قضایی می شود. بنابراین عوامل مختلفی در میزان تاثیر قرارهای کنترل قضایی بر باز اجتماعی بزهکار اثر گذار خواهد بود مانند: عامل سوء پیشینه و محرومیت از تسهیلات اجتماعی، که از عوامل فهم در پیشگیری از باز اجتماعی شدن خواهد بود در بررسی میزان تاثیر قرارهای کنترل قضایی بر باز اجتماعی و هنجار پذیری سه عامل مهم را باید در نظر گرفت اول تاثیر قاررهای کنترل قضایی که خود مبتنی بر اجرا و اعمال قوانین قضایی می باشد. دوم موضوع بازاحتماعی و هنجارپذیری بزهکاران مورد توجه است که فرایند تشخیص و طبقه بندی زندانیان در سازمان زدانها به اسیب شناسی روانی و اخلاقی بزهکاران اهمیت داده شده است ولی نسبت به شناسایی و بر چیدادن عواملی اجتماعی جرم توجه قابل ذکری نشده است سوم: شخص بزهکار است که مسائل و موضوعات عدیده ای گریبانگیر بازپذیری او شده است طوری که مجازاهای تبعی سلب حقوق اجتماعی و مقررات استخدامی نهادها مبتنی بر عدم استخدام افراد دارای سابقه کیفری مانع از جامعه پذیری و اشتغال بزهکاران می شود و از سویی دیگر فقدان هرگونه تدبیر کراآمد برای نظارت و کنترل موثربزهکراان آزاد شده بعد از اجرای حکم امکان تکرار جرم از سوی انها را ممکن ساخته است نتیجه تحقیق حاکی از ان است که بتوان یک بستر عملی و انسجام یافته ای برای اجرای فرایند بازپذیری اجتمای بزهکاران بر اثر تاثیرات قرارهای کنترل قضایی ترسمی نموده که البته این خود مستلزم سیاست گذاری مراکز و مجاری ذیربط عوامل م موجد جرم شناسایی و تحلیل شده و در ادامه تدابیر برای جذب یا کنترل این عوامل طراحی و به جداجرایی شود.

Keywords:

قرارهای کنترل قضایی , باز اجتماعی , هنجارپذیری , بزهکاران