بررسی اثر دانه بندی و نوع کانسنگ منگنزپرسیلیس بر غنی سازی منگنز به روش جدا سازی ثقلی و تاثیر آن بر کیفیت فرومنگنز پر کربن تولیدی ( HC FeMn)

سنگ منگنز یکی از مواد اولیه مصرفی در صنایع آهن و فولاد می باشد، که بیشترین کاربرد آنها در تولید فرو آلیاژها ( فرومنگنز FeMn و فروسیلیکومنگنز FeSiMn) و مقادیری نیز در کوره های بلند و کنورتورهای فولادسازی می باشد. سنگ منگنز مصرفی داخلی درصنایع فروآلیاژ به علت پا ئین بودن عیار منگنز (Mn<30%) و بالا بودن سیلیس (SiO2>20%) دارای کیفیت مطلوب نمی باشد، بنابراین نیازبه پرعیارسازی آن با توجه به افزایش تولید فولاد کشور بسیار ضروری گردیده است. وزن مخصوص کانسنگ منگنز با افزایش درصد منگنز وکاهش سیلیس افزایش می یابد. لذا می توان با استفاده از اختلاف وزن مخصوص آنها را از یکدیگر جدا نمود که به آن پر عیار سازی به روش جدا سازی ثقلی گویند. این پژوهش به بررسِی تاثیر دانه بندی و نوع سنگ منگنزپرسیلیس، برغنی سازی در روش جدا سازی ثقلی و تاثیرآن برکیفیت فرو منگنزتولیدی ( HC FeMn) پرداخته است. بهترین نتایج با سنگ منگنز استهبان فارس (به علت حضور سیلیس بصورت آزاد) با دانه بندی 4-1/5 mm با راندمان وزنی 35% و میزان بازیابی منگنز 73% بدست آمده که باعث تولید فرو منگنز با کیفیت بالا (Mn=80% ، Si=2 P=0/1%) گردیده است.

Keywords:

کانسنگ منگنز پرسیلیس , دانه بندی , جدا سازی ثقلی , فرو منگنز پرکربن , غنی سازی منگنز , بازیابی منگنز , راندمان وزنی