ارتقا کیفیت محیطی و تأثیر آن بر امنیت

امروزه مفهوم شهرها بدون وجود امنیت قابل بحث نیست. شهرها برای ادامه حیات خود چاره ای جز ارتقا کیفیت محیطی و بهبود شرایط موجود ندارد. با توجه به مفهوم امنیت شهروندان و روش های ارتقاء آن، به عنوان یکی از اولویت های اساسی حرفه مندان و تئوری پردازان شهری تبدیل شده است . جدای از اثرات اجتماعی و فرهنگی ناشی از برنامه ریزی و طراحی محیط های امن شهری بر الگوهای رفتار شهروندی و بهبود کیفیت محیطی نواحی سکونتی ، تبیین ویژگی ها و اثرات مترتب بر نقش کالبدی شهر بر کاهش جرایم شهری و یا کاستن از وقوع جرم ، موضوع مستقل و با اهمیتی است که در قالب تئوری های نوین شهرسازی بدان اشاره می شود . در مقاله حاضر به نقش کالبدی شهر ( برنامه ریزی و طراحی شهری ) در کاهش و پیشگیری از جرایم شهری اشاره می شود. این امر از آن جهت دارای اهمیت است که امروزه در فرایندهای طراحی فضاهای شهری کمتر به پتانسیل های بالقوه مناطق شهر و ساختمان ها در کاهش یا جلوگیری از جرائم توجه می شود . رویکرد حاضر را می توان طراحی کارآمد و بهینه محیط مصنوع در کاهش جرائم شهری قلمداد کرد که در بهبود کیفیت زندگی و افزایش رضایتمندی شهروندی تاثیر بسزایی دارد . روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیلی و اسنادی است که به تبیین محتوایی و مکانیسم کارایی این رویکرد در محیط های شهری کنونی ما توجه خواهد کرد . نتایج پژوهش حاضر بر پایه اسناد تحلیلی و تجارب کاربردی ، نشان از آن دارد که می توان بر این نکته تاکید کرد که از طریق طراحی شهری از میزان وقوع جرایم شهری کاسته می شود.

Keywords:

ارتقا کیفیت , کیفیت محیطی , امنیت , شهروندان