کنترل یک اینورتر تک فاز با اتصالH همراه با فیلتر LCL

در سالهای اخیر، کاربرد اینورترهای ولتاژ بالا که قادر به تولید ولتاژ خروجی با طیف هارمونیکی خوب و کنترل آسان هستند افزایش یافته است(Hosseini Aghdam, 2005). اینورترهای چند سطحی به دلیل ویژگی های خوب مثل توانایی تولید ولتاژ بالا، کاهش ولتاژ نقطه مشترک، شکل موج خروجی با طیف هارمونیکی بهتر و dv/dt کمتر برای کاربردهای توان بالا بسیار مناسب هستند(Kouro, 2008). از طرف دیگر کاهش THD، کاهش تلفات، کاهش تداخل الکترومغناطیسی و کاهش استرس کلیدهای الکترونیک قدرت از جمله مهمترین مزایای اینورترهای چند سطحی می باشند(Villanueva, 2009). ساختارهای مختلفی برای اینورترهای چندسطحی ارائه شده است که از میان آنها اینورترهای چند سطحی با دیودهای برشگر، اینورترهای چند سطحی با خازن های معلق و اینورترهای چند سطحی با پل H جزء ساختارهای پایه محسوب می شوند (Rodríguez, 2002 &Corzine, 2004 & Renge, 2008). هر چند که ساختارهای متنوع دیگری نیز معرفی شده اند(Banaei,2011 & Babaei, 2008).