بررسی تطبیقی ظرفیت های دراماتیک داستان غنایی یوسف و زلیخای جامی با ساختار یک فیلمنامه داستانی

داستان یوسف و زلیخا از جمله داستان هایی است که در ادبیات ایران و جهان توجه ویژه ای به آن شده است. یکی از داستان سرایی هایمنظوم این قصه که در قرآن به احسن القصص یاد شده است توسط نورالدین عبد الرحمن جامی (817 هـ ق) با استفاده از ذوق ادبی و احساس هنریو با خلاقیت قابل ستایشی بازنویسی شده است از تجزیه و تحلیل اجزا و عناصر سازنده ی متن این داستان این مساله دریافت می شود که داستانیوسف و زلیخای جامی بر اساس زمان خطی داستانی گسترش می یابد و حوادث ییی پس از دیگری برای شخصیت اصلی به وجود می آیند اکنونسؤال اصلی این است که چه عناصری می توانند اثر ادبی را به متنی با ویژگی های یک فیلمنامه تبدیل کند؟ به دلیل نفوذ و قوت آثار ادبی درسینما از زمان پیدایش هنر هفتم تا کنون ضرورت هر چه بیشتر ایجاد شرایط مناسب جهت بهتره مندی فیلمنامه ها را از ادبیات را نشان میدهد در این پژوهش با تییه بر روش تحلیلی توصیفی ظرفیت های دراماتیک داستان غنایی یوسف و زلیخای جامی، با اجزای تشکیل دهنده ی ساختار یک فیلمنامه داستانی که مشتمل بر نقطه شروع ، روایت و زاویه دید ، ساختار داستان ، تضاد شخصیت ها ، کشمکش ، تعلیق ، نقطه یاوج ، گره گشایی و شخصیت پردازی به عنوان خط مشی داستان پردازی بررسی می شود.

Keywords:

ادبیات غنایی , یوسف و زلیخا , فیلمنامه , فیلم , سینما