نقش معنویت در پیش بینی جامعه گرایی و خودپیروی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش معنویت در پیش بینی جامعه گرایی و خودپیروی بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه اصفهان و نمونه ی پژوهش، شامل 541 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاهاصفهان بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سنجش معنویت ) SAI ( و پرسشنامه سبک فردی) PSI ( رابینز و همکاران، استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون، به روش ورود نشان داد که از بین زیرمقیاس های معنویت، تنها ناامیدی ، توان پیش بینی بعد خودپیروی و بی ثباتی، توان پیش بینی بعد جامعه گرایی را دارد. بر اساس یافته ها، از یک سو زیرمقیاس ناامیدی به گونه ای با سبک دلبستگی فرد به خداوند ارتباط دارد و از سوی دیگر، افراد خودپیرو سبک دلبستگیناایمن دارند )اوتانی و همکاران، 2014 ( ، احتمالاً همین امر موجب معناداری رابطه شده است. افراد جامعه گرا ، نیز مستعد تفسیر و ادراک رویدادها، به عنوان علت از دست دادن دلبستگی هستند ،احتمالاً آنها در زمینه معنویت نیز چنین سبکی را تعمیم داده و رابطه ای بی ثبات و دلبستگی ای ناایمن به خداوند دارند

Keywords:

معنویت , سبک فردی , خودپیروی , جامعه گرایی