تعیین عمق و ضریب ساختاری بهینه با استفاده از روش واهمامیخت اویلر و مدل سازی پیشرو داده های گرانی و مغناطیس

روش واهمامیخت اویلر یکی از روش های رایج تخمین عمق بی هنجاری های پتانسیل ( گرانی و مغناطیس ) می باشد. برای حصول بهترین جواب ها با استفاده از روش واهمامیخت اویلر، تعیین درست ضریب ساختاری منطقه مورد مطالعه بسیار ضروری است. مقدار ضریب ساختاری که بعنوان یک متغییر مستقل وارد معادله اویلر می شود، در جواب حل های نهایی اویلر تاثیر گذار است. در این مقاله یک روشی براساس روش واهمامیخت اویلر ارائه می شود که با استفاده از اطلاعات زمین شناسی منطقه مورد نظر می توان ضریب ساختاری بهینه و در نتیجه عمق چشمه بی هنجاری گرانی یا مغناطیس را برآورد نمود. این روش برای داده های پتانسیل دو بعدی کاربرد دارد. گستره ای از ضرایب ساختاری مختلف را در نظر گرفته و عمق چشمه بی هنجاری را با استفاده از روش اویلر محاسبه می نماییم. سپس برای تعیین ضریب ساختاری بهینه از تعریف ضریب همبستگی بین دو سری داده گرانی یا مغناطیس محاسبه ای و مشاهده ای استفاده می نماییم. در این مقاله جهت تعیین همبستگی بین داده های مغناطیس اندازه گیری شده و داده گرانی محاسبه شده، داده های مغناطیس را به داده شبه گرانی تبدیل می کنیم. کد نویسی برای محاسبه های مورد نیاز در محیط متلب صورت گرفته است. روش معرفی شده برای داده های گرانی و مغناطیس واقعی مربوط به یک ساختار تاقدیسی شکل در شمال شرقی ایران مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به تحلیل های انجام گرفته ضریب ساختاری برای میدان مغناطیسی 1/1 و یمدان گرانی 1/4 محاسبه شده است. همچنین عمق میانگین سطح بالای تاقدیس در حدود 3750 متر تخمین زده شده است.

Keywords:

تاقدیس , شبه گرانی , ضریب ساختاری , مغناطیس , واهمامیخت اویلر , همبستگی