تعیین رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی، با واسطه گری تعامل استاد و دانشجویان

هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی، با واسطه گری تعامل استاد ودانشجویان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات تشکیل داده اند.به دلیلمحدویت جامعه آماری، از شیوه سرشماری استفاده شده و از اینرو جامعه آماری به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزارتحقیق شامل سه دسته پرسشنامه بوده است : 1. پرسشنامه عدالت آموزشی)شفیع پور مطلق، 1394 ( شامل 20 گویه α=0/92 پرسشنامه محقق ساخته بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی شامل 8 گویه α=0/95 و 9. پرسشنامه محقق ساخته تعامل استاد و دانشجویان شامل 11 گویه α =0/91 برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری استفاده شده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد، بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی در سطح P<0/05 رابطه معناداری وجود دارد. تعامل استاد و دانشجویان، رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی در سطح P<0/05 واسطه گری می کند. نیز نتایج تحقیق نشان داد مدل تجربی تحقیق از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است

Keywords:

عدالت آموزشی , بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی , تعامل استاد و دانشجویان