معماری سبز یا معماری پایدار یکی از گرایشها و رویکردهای نوین معماری است که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است .این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری و هماهنگی با
محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است . قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد .این موضوع یعنی ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می کند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد این مقاله به بررسی عناصر انسانی
طراحی پایدار در ساختمان های شهری میپردازد .در حالی که برخی از پیشرفت های فنی، امکان به حداقل رساندن مصرف منابع را ممکن ساخته، تحقیقات کمی . پاسخ کارکنان به چنین امکاناتی را بررسی کردهاند و میزان موفقیت در رسیدن به اهداف پایداری به رفتار کاربر بستگی دارد ، این مقاله تحقیق را در زمینه های مرتبط بررسی میکند و مسائل مختلفی را که برای
طراحی پایدار مهم هستند را پیشنهاد میدهد و همچنین اینکه چگونه توجه به نیازهای روحی و روانی می تواند میزان موفقیت و محقق ساختن این اهداف و اهداف ، دیگر را بهبود بخشد را بیان میکند .مزایای روانی و فیزیولوژیکی که ساختمانهای سبز به ساکنان خود ارایه میدهند بررسی میشوند و مراحلی که صنعت ساختمان سازی میتواند برای توسعه شیوه های ساخت و ساز جامع و پایدار طی کند که شامل نیازهای رفتاری ساکنان هستند نیز مورد بحث و بررسی قرار میگیرند.