بازیابی حرارت در سیستم های تهویه با بکارگیری لوله گرمایی

بهینه سازی مصرف انرژی در سیستم های تهویه مطبوع به دلیل استفاده گسترده ازآنها علاوه بر مزایای زیست محیطی، در طولانی مدت می تواند تداوم استفاده نسل های آینده از منابع انرژی را تضمین دهد. در این تحقیق چگونگی استفاده از لوله های گرمایی در سیستم های تهویه مطبوع به منظور بازیابی حرارت درحالت گرمایش و افزایش رطوبت زدایی در حالت سرمایش مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا ساختارلوله حرارتی مورد بررسی قرار گرفته و روال مناسب برای محاسبه قابلیت انتقال حرارت آن بدست آمد. به این ترتیب با در نظر گرفتن یک مبدل از نوع لوله گرایی در مسیر دو طرفه کانال هوای گرم خروجی ازمحیط تهویه به کانال هوای تازه ورودی در حالت گرمایش، میزان شار حرارتی قابل بازیابی از هوای گرم بر اساس درصد هوای برگشتی به سیستم تهویه بدسه می آید. نتایج نشان دهنده کاهش 10 درصدی بار کویل نسبت به حالت بدون لوله گرایی در نقطه کارکرد آن علاوه بر دستیابی به هوایی باکیفیت بهتردر محیط تهیوشده می باشد. در حالت سرمایش با استقرار مبدل لوله گرمایی د روی کویل سیستم تهویه، شاهد افزایش رطوبت زدایی در محیط های مرطوب و کاهش انرژی مصرفی با توجه به دبی هوای سیستم می باشیم. در این حالت استفاده از لوله های گرایی باعث افزایش میزان رطوبت زدایی به مقدار 10 درصد بدون تغییر بار کویل در مقایسه با حالت بدون لوله گرمایی می گردد.

Keywords:

لوله گرمایی , سیستم تهویه مطبوع , بازیابی حرارتی , افزایش رطوبت زدایی