بررسی تعامل فرهنگ، هویت و ایده پردازی در طراحی سالن های نمایشی

از آنجا که «سینما و تأتر»، و «معماری» هردو تأثیرگذار و تأثیر پذیر از فرهنگ، هویت و معنای زندگی انسان ها هستند، خلق معماری سالن های نمایشی در تجلی هرچه بهتر جایگاه این معانی اهمیت می یابد. این مقاله بین «معماری» به عنوان عنصری علاقمند، پیچیده، مبهم، تلفیقی، در عین حال جالب، تطبیق یابنده یا مستثنی، و مفاهیم سینما و تئاترکه مملو از تضاد و تناقض اند، تا بی افرینند، تعامل برقرار می کند، زیرا هر جا انسان هست فرهنگ، هویت، ایده پردازی وخلق، معنا می یابد و عکسش صادق نیست. برای رسیدن به این هدف همانند نمونه های مورد بررسی این نوشتار، طراحانجهت خلق چنین آثاری به توصیف و اجرای شیوه های ساخت و چارچوب های طراحی مختلفی روی آورده اند و به استفادهبهینه و ماهرانه فضا پرداخته اند. استفاده از فضا، تناسبات فضایی محصور همگام با معنا، به خودی خود یک نماد مهم درنمایش معانی و مفاهیم برخاسته از هویت و فرهنگ هستند. چرا که «معمار یا طراح» برای خلق محیط هایی که برای انسان زنده و دارای احساس ساخته می شوند با بینش دقیق معنایی بین فرهنگ، هویت و ایده پردازی «دست به خلاقیت می زند». و در راستای این خلاقیت به عنوان هدف غایی فرآیند تصور یا بیان فهم تصویرسازی یک ایده، در سنجش تناسبات فضای بصری بکر و مفاهیم فرهنگی و هویتی «دست به ایده پردازی می زند». این نوشتار در نهایتخواننده را به سوی معماری سالن های نمایشی پیش می برد که آفریدن یک نمونه مصنوعی بهتر از جهان باشد و در اینراستا اصول طراحی معماری مطلوب را در ابعاد معنایی تقویت نموده و به آن رنگ و بویی تازه می بخشد. این نگاه بهطراحی سالن های نمایشی برخاسته از تعامل فرهنگ، هویت و ایده پردازی نقطه اوج توجهی است که مقاله حاضر بهمسأله گیرایی فضا نشان می دهد، فضایی که برای انسان و پاسخگویی به تمام نیازهای ساحت های وجودی اوست.

بررسی تعامل فرهنگ، هویت و ایده پردازی در طراحی سالن های نمایشی Keywords:

تعامل , فرهنگ , هویت , ایده پردازی , طراحی , سالن های نمایشی