بررسی تجربی عملکرد حرارتی آبگرمکن خورشیدی لوله گرمایی برای مصارف خانگی

طراحی بهینه، استفاده از تکنولوژی های جدید و افزایش راندمان آبگرم کن های خورشیدی مسأله ای است که در توجیه پذیر بودن بکارگیری این تکنولوژی اهمیت فراوان دارد. در این مقاله با یک رویکرد جدید مبتنی بر استفاده از لوله های گرمایی یک نمونه آبگرمکن خورشیدی ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است. یکی از مشخصه های مهم لوله گرمایی قابلیت هدایت حرارتی بالای آن است، که به دلیل بالا بودن گرمای نهان تبخیر می باشد. این عامل باعث می شود که مقادیر قابل توجهی گرما با اختلاف دمای کمی انتقال پیدا کند. مزیت دیگر لوله گرمایی سادگی در ساخت، هزینه کم و نداشتن جزء متحرک می باشد. استفاده از این مزایای منحصر بفرد لوله های گرمایی و بکارگیری آن در آبگرمکن های خورشیدی موجب افزایش کارکرد و راندمان آنها می شود. در این مقاله یک طراحی بهینه از نظر شرایط عملکردی و بکارگیری تکنولوژی لوله های گرمایی در آبگرمکن خورشیدی ارائه شده است. کلیه اندازه گیری ها و مطالعات بر روی نمونه ساخته شده این آبگرمکن انجام گرفته، در این نمونه از ١٠ لوله گرمایی برای انتقال حرارت استفاده شده است. مقایسه این سیستم با آبگرمکن های معمولی و رایج نشان می دهد این روش تاثیر قابل توجهی بر افزایش کارکرد آبگرمکن های خورشیدی دارد. اندازه گیری های انجام شده نشان می دهد که راندمان این سیستم در شرایط بهینه عملکردی ٤٠ % می باشد.

Keywords:

آبگرمکن خورشیدی , لوله های گرمایی , عملکرد حرارتی , مصرف انرژی