تاملی برنظریه حکمرانی خوب و تطابق آن بامبانی اسلامی و ساختارقانونی جمهوری اسلامی ایران

سیستم پیچیده ای از تعاملات بین ساختارها، سنت ها، کارکردها (مسئولیت ها) و فرآیند ها(عملکرد ها) می باشد که بر مبناهای اعتقادی و فکری بنا می شود، که می توان آن را به صورت نظریه هایی بر مبنا اصول مشخصه بیان کرد. بر همین اساس حمکرانی یا همان دولت ها را می توان در قالب نظریاتی تقسیم بندی کرد که به سه دوره عمده قابل تقسیم است: 1- دولت بزرگ (1970-1930)، 2- دولت کوچک (1995–1970)، 3-حکمرانی خوب : حکمرانی خوب از جمله نظریات تازه ای است که طی چند دهه اخیر توجه اندیشمندان و به خصوص اقتصاددانان را به خود جلب کرده. حکمرانی خوب مبحثی کلان و میان رشته ای است و این لزوم را ایجاد می کند که با دید کلی به آن نگاه شود حکمرانی خوب به تبیین اصول هایی از جمله رقابت در حوزه های سیاسی و اقتصادی و هم این طور، پاسخگویی دولت مبادرت دارد. مطالعه ی پیش رو به تحلیل این گونه عوامل از ملاک های حکمرانی خوب در تاریخ صدر اسلام و همچنین بعد از آن در نظام جمهوری اسلامی ایران نموده و به بیان ایده هایی برای بهبود این ملاک ها پرداخته است

Keywords:

حمکرانی خوب , حکومت اسلامی , حمکرانی و اسلام , حمکرانی مطلوب , جمهوری اسلامی ایران