از معیارهای توسعه هر کشوری، میزان و چگونگی بهره مندی از حمل و نقل ریلی روان، ایمن و پرسرعت است زیرا موجب استفاده بهینه از انرژی، حفظ محیط زیست و نیز افزایش ضریب آرامش روانی و سلامت جانی شده و بهره گیری مطلوب از موقعیت سرزمینی و گسترش حجم مبادلات تجاری ملی و بین المللی را در پی خواهد داشت. پس از بررسی
امنیت مسافران در شبکه ریلی با مدل سه مقطعی شامل فاصله زمانی ورود به ایستگاه تا لحظه سوار شدن به قطار، فاصله زمانی از لحظه سوار شدن به قطار تا لحظه پیاده شدن و فاصله زمانی از لحظه پیاده شدن از قطار تا خروج از ایستگاه مقصد این مقاله بدنبال تعیین عوامل چیره امنیت از دید افسران ارشد امنیت ریلی است . از ۱۳ عامل عمومی و ۴۰ عامل اختصاصی مؤثر بر امنیت ریلی در سه مقطع که شناسایی و در اختیار افسران قرار گرفته بودند، پس از غربال فازی ۹ عامل عمومی و ۱۷ عامل اختصاصی باقی ماند. تحقیق قبلی به این نتیجه رسیده بود که مهمترین عامل در عوامل عمومی تجهیز ایستگاه ها و سالن های قطار مسافری و همچنین برخی از نقاط خطوط ریلی (مناطق جرم خیز) به سیستم دوربین مداربسته و مهمترین عامل در عوامل اختصاصی در مقطع یک تجهیز ایستگاه به دستگاههای الکترونیکی کنترل مسافرین، در مقطع دوم پیشگیری از حمله سایبری به سیستم های الکترونیکی هدایت قطار و در مقطع سوم ارتقاء ضریب حفاظت ساختمان ایستگاه
راه آهن می باشند. با استفاده از تکنیک
الکتره فازی مردد عوامل چیره تاثیر گذار در امنیت ریلی شناسایی شدند