در استان
آذربایجان غربی با توجه به اقلیم خاص و با وجود رودهای پر آب، ساخت
پل هم از نظر اقتصادی و هم از نظر ارتباطی در طول تاریخ حائز اهمیت بوده است. و نیز از لحاظ مسائل فنی احداث
پل پیچیده تر از هر بنای سنتی دیگر است. مقاله حاضر به بررسی یکی از
پل های این استان،
پل میرزا رسول شهرستان
میاندوآب پرداخته است. از ویژگی های
پل میرزا رسول می توان به 1- پنج چشمه بودن آن 2- قوس های جناغی 3- جهت شرقی- غربی
پل 4- مصالح به کار رفته، در آن اشاره نمود. نتایج تحقیق حاکی از آن است با توجه به این که این
پل با شماره 2068 در تاریخ 29 تیرماه 1377 از آثار دوره ی قاجار نام برده شده و به ثبت ملی رسیده، اما در پژوهش حاضر با مطالعه بر روی آجرهای پی بنا و سبک معماری بکار رفته در آن به نظر میرسد که مربوط به دوره صفویه باشد همچنین قوس های جناغی استفاده شده در بنا به خاطر مقاومت بیشتر در برابر نیروهای رانشی ساخته شده است. و چهار پایه با سنگ های تراشیده شده که دارای آب شکن های مثلثی و جهت موافق آب دارای پشت بندهای مدور هستند در این بنا دیده می شوند. در این مقاله سعی شده
پل میرزا رسول از لحاظ معماری و سازه ای، مکان یابی، و پیشینه تاریخی، نوع مصالح به کار رفته در آن مورد بررسی قرار گیرد.