بررسی نقش اقلیم در جذب توریسم شهرستان شوشتر بااستفاده از شاخص های فشار عصبی و بیکر و TCI

در این پژوهش با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی پیکر، فشار عصبی، مای مؤثر و (TCI) ، شاخص سوزباد، اقلیم گردشگری شهر شوشتر مورد ارزیابی قرار گرفته است. جهت محاسبه هر یک از شاخص های یاد شده در مقیاس زمانی ماهانه از پارامترهای دما، رطوبت، باد، بارش، ساعات آفتابی، ایستگاه سیتوپتیک شهر شوشتر طی سالهای (1389-1373) استفاده گردید. نتایج حاصل از روش بیکر در شش ماه سال یعنی آبان، آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین شرایط آسایش ملایم مطبوع داراست. نتایج شاخص سوزباد ماه های آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند در گروه A قرار می گیرند احساس گرما روی پوست بدن می شود. خرداد، تیر و مرداد گرم است (گروه A) فروردین، اردیبهشت، مهر در گروه (N) نه گرم و نه سرد است. در بررسی شاخص TCI نشان می دهد ماه های آبان، بهمن، اسفند دارای رتبه توصیفی عالی می باشد. یعنی بهترین وضعیت اقلیمی را از نظر آسایش گردشگران دارند و فروردین ماه شرایط آسایش خیلی خوب را دارد. مهر و آذر دارای شرایط آسایش خوب می باشد. نتایج حاصل از شخاص های فشار عصبی: ماه های بهمن، اسفند، فروردین دارای شرایط بیوکلیمایی خنک است. ماه های آذر و دی درارای شرایط آسایش خنک و ماه های اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور، مهر با شرایط عدم آسایش از نظر بیوکلیمایی انسانی است.

Keywords:

اقلیم , توریسم , شوشتر , بیکر , شاخص عصبی , TCI