تفسیر و
آموزش دو معقوله ی جدانشدنی از
گردشگری پایدار است . امروزه
گردشگری فقط در سرگرمی و تفریح و گذران اوقات فراغت ختم نمی شود بلکه
آموزش از ارکان اصلی
گردشگری است .
تفسیر ، هنر است و بسیاری از هنرها را با هم تلفیق می کند ، فرقی نمی کند که مطالب ارائه شده علمی ، تاریخی یا مربوط به معماری باشد . هر هنری تا حدی قابل
آموزش است . بنابراین جاذبه های
گردشگری باید با مرکز
تفسیر و مفسر همراه باشد . طراحی یک برنامه برای
آموزش و بهسازی عملکرد ، شامل سلسله گام هایی است که می توان آنها را به پنج مرحله دسته بندی کرد: نیازسنجی،هدف های آموزشی،طراحی،اجرا،ارزشیابی .
آموزش یک طیف سه مرحله ای را طی می کند بطوری که از
آموزش به آگاهی می رسیم ، از آگاهی نیز مسئولیت پدید می آید . امروزه متخصصین
آموزش به این نتیجه رسیده اند که
آموزش راهی است برای مسئولیت پذیر کردن افراد نسبت به منابع طبیعی و محیط زیست زندگی خود و در نهایت نیل به اهداف که همان توسعه
پایدار است . در این مقاله نیز کوشش شده تا با منابع موجود به بررسی اهمیت معقوله
آموزش در صنعت
گردشگری بالخص
گردشگری مسئولانه بپردازد . سوال اصلی این پژوهش بر این اساس طرح گردیده است که چگونه می توان با بهره گیری از اصول
تفسیر و
آموزش که منجر به مسئولیت پذیر کردن افراد می شود به توسعه
پایدار گردشگری دست پیدا کنیم ؟ اینجانب بعنوان محقق تلاش کردم تا ضمن بهره گیری و مطالعه منابع مرتبط با موضوع و شرکت در دوره های اکوتوریسم به بررسی این موضوع بپردازم ، روش تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و منابع اسنادی و کتابخانه ای بخش مهمی از اطلاعات را شامل می شود .