بررسی اثر تخریب پیشرونده در ساختمانهای فولادی با نامنظمی جرمی در ارتفاع با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی

تخریب پیشرونده رویدادی نسبتا نادر است که در ان بارهای غیر متعارف اسیب موضعی را ایجاد نموده و چنانچه سازه بدلیل کمبود پیوستگی ، شکل پذیری و نامعینی نتواند مسیر جایگزینی برای انتقال بار عضو حذف شده بیابد، ساختمان به شکل پیشرونده دچار فروریزش می گردد . تحقیقات اخیر نشان می دهند که سازه های که برای کاربری های خاص طراحی می شوند و یا د رهنگام بهره برداری با تغییر کاربری مواجه می گردند، با وجود مقاومت در برابر بارهای لرزه ای لزوما در برابر خرابی پیشرونده مقاوم نبوده و در یک طراحی جامع بررسی پاسخ سازه در برابر خرابی پیشرونده نیز امری ضروری خواهد بود. در این مقاله ساختمانهای 6 طبقه ، 9 طبقه و 12 طبقه با سیستم دوگانه با سه حالت نامنظمی جرمی در طبقات تحتانی، میانی و فوقانی با استفاده از روش مسیر جایگزین آیین نامه UFC، طی انجام آنالیز دینامیکی تاریخچه ی زمانی بررسی می گردند. نتایج حاکی از آن است که نامنظمی جرمی در ارتفاع ساختمانهای منجر به تخریب موضعی بیشتری نسبت به ساختمانهای منظم شده که این امر خود سببب افزایش پتانسیل تخریب پیشرونده می گردد با افزایش ارتفاع در سازه های نامنظم پتانسیل تخریب کاهش و باز توزیع نیروی ستون حذف شده در بین المانهای مجاور افزایش می یابد همچنین تمرکز شکست به محل حذف ستون بستگی داشته و به محل نامنظمی جرمی بستگی نخواهد داشت.

Keywords:

تخریب پیشرونده , تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی , روش مسیربار , نامنظمی جرمی , معیارهای پذیرش