تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی

فعالیتهای انسان در محیط، نظام پیچیده ای راتشکیل می دهد که وجوه مختلفی داشته و رویکردهای نظری مختلفی بدان پرداخته اند. این رویکحردها در محور قرار دادن مفهومی کلی، یعنی کیفیت زندگی در محیط اناسن ساخت مشترک اند و این امر ضرورت پرداختن به قابلیتهای محیط مصنوع را آشکار می نماید امکان برقراری تعاملات جمعی مطلوب در سطوح مختلف خانواده و جمعی و در عرصه های مختلف ارائه شده است. اهمیت موضوع از این جهت است که برقرای تعامل اجتماعی به عنوان یک نیاز انسانی مطرح است که ما ملزم به پاسخگویی به ان می باشیم و عدم پاسخگویی مناسب به آن موجب بروز مشکلاتی برای انسان خواهد شد هدف از تحقیق، بررسی زمینه های معماراانه ای است که با ساماندهی محیط زندگی در جهت افزایش ارتباطات اجتمااعی، احساس تعلق به محیط را افزایش داده و بدین ترتیب در ارتقای کیفیت زندگی تاثیرگذار است تاثیر مثبت خلق فضاهای قابل دفاع، کشاندن بخشی از زندگی خصوصی به محیط عمومی و افزایش زمان حضور افارد در محیط های عمومی بر افزایش ارتباطات اجتماعی فرضیه هایی هستند که در این تحقیق، مورد تحلیل قرار می گیرند پژوهش در ابتدا با ارائه موضع گیری نظری در مورد اجتماع پذیری فضا آغاز و سپس با ازمون فرضیات با مطالعه موردی از طریق نظرسنجی و مشاهده، با حضور در محل، بدون جلب توجه، با تهیه فهرست رفتاری، نقشه های رفتاری و پرسشنامه تکمیل خواهد شد . چندین مجتمع از میان مجتمع های مسکونی که بصورت پیش فرض به عنوان مجتمع های با ارتباطات اجتماعی گسترده و چندین مجمتع بااراتباطات اجتماعی محدود برای مطالعه موردی انتخاب خواهند شد. در بخش نظرسنجی ساکنان پاسخ دهنده، بصورت تصادفی ساده، در گروه های سنی مختلف انتخاب می شوند که در محل هر مجتمع منتخب به پرسشهاپاسخ دهند و در بخش مشاهدات که بعنوان مکمل بخش نظرسنجی انجام خواهخد شد با تطبیق دهی نقشه های رفتاری و فهرستهای رفتاری تهیه شده هر فضا، تاثیر برخی از عناصر کالبدی و فعالیتها در اجتماع پذیری فضاها اثبات و فرآیند این تاثیر بررسی خواهد شد. با تهیه نقشه های رفتاری، هر فضا عملا به سه ناحیه «فعال» و «نیمه فعال» و «کم فعالیت» از لحاظ میزان وقوع تعاملات اجتماعی بین فردی و فرافردی، تقسیم می شود. ناحیه فعال یا اجتماع پذیر، دارای ویژگی های کالبدی خاصی بوده که شناسایی می شود.

Keywords:

تعاملات اجمتماعی , مجتمع مسکونی , قلمرو , اجتماع پذیری , فضای قابل دفاع , فضاهای اجتماع پذیر و اجتماع گریز