آنالیز پدیده ی گرد و غباردر استان قم

گرد و غبار توده های از ذرات جامد ریز غبار هستند که در هوای ناپایدار بدون وجود رطوبت معمولا در مکان های عرضه ای جنب حاره ای وکانون های فرسایش باد مناطق خشک و نیمه خشک شکل می گیرند. وبا پخش در جو دید را محدود و برای سلامت انسان ها و توسعه پایدار یک منطقه زیان بار و مشکل آفرین هستند . وزش باد در کانون های فرسایش باد به دلیل محدودیت پوشش گیاهی آنها ، بر اثر سایش ،ذرات قابل انتقال خاک را حمل و گردو غبار را ایجاد می کنند منشاء گردو غبار های استان قم ، محلی و انتقالی می باشند. گردوغبار محلی که دوام کمتری دارند به خاطر وضعیت اقلیمی خشک و نیمه خشک منطقه و داشتن فضای بیابانی (15.7 % مساحت استان) و کانونهای فرسایش بادی که ایجاد سدهاى بزرگ در بیرون استان ، تغییر کاربرى زمین و برداشت بیش از اندازه از منابع آبى وتبخیر بالای سالانه آب ، فقر پوشش گیاهی، چرای بی رویه دام، سستی خاک و وجود کوره های آجرپزی و... باعت تشدید آن شده اند گرد وغبار انتقالی به استان که پدیده ای جدید و نوظهور و مربوط به سالیان اخیر و از کشور های.سوریه ، عراق و... هستند. در زمان وقوع نواحی غرب ، شمال غرب و مرکزی کشورمان از جمله استان قم را در بر می گیرند و به دلیل سکون و پایداری هوا در حالت مذکور ، از دوام ماندگاری بیشتری برخوردارند . با بررسی آمار پارامتر دید افقی دردوره آمار 20 ساله ،مشخص گردیدکه بهار و تیر بیشترین مقادیر روزهای گردو غبار فصلی و ماهیانه را طی سال و پائیز و آذر ماه کمترین انها را در استان قم به خود اختصاص داده اند . تحقیق ضرورت مطالعه ،مدیریت و مقابله با گرد و غبار در استان قم را رو شن می سازد.

Keywords:

استان قم , دید افقی , فرسایش بادی