مدلسازی عوامل موثر بر گسترش کانون های بروز گرد و غبار در تالاب میقان اراک

منطقه شکار ممنوع تالاب میقان اراک در مرکز کشور ایران و در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد. این منطقه در فصل گرما با داشت شرایط کویری و بیابانی بعنوان یکی از 187 کانون مهم بیابان زایی و انتشار گرد و غبار در مرکز کشور می باشد، با توجه به نزدیکی به کلانشهر اراک و آلودگی هوا ، ای منطقه بعنوان کانون مهم انتشار گرد و غبار منطقه معرفی شده است. این مطالعه با استفاده از روش Maxent بر اساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت با 5 متغیر رطوبت خاک، فرسایش بادی، دمای هوا، کاربری اراضی، جنس خاک و بیش از 100 نقطه کانون انتشار گرد و غبار انجام شدی نتایج مطالعه نشان می دهد مساحت 164/47 هکتار معادل 42/35 درصد از محدوده منطقه شکار ممنوع تالاب میقان بعنوان کانون انتشار گرد و غبار میباشد. ROC،مدل مشخص نمود اعتبار مدل گسترش کانون انتشار گرد و غبار معادل (0/799) است که نشانگر عملکرد خوب روش Maxent می باشد. در بین متغیرها بیشتری اثرگذاری در انتشار گرد و غبار به ترتیب مربوط به متغیر فرسایش بادی، کاربری اراضی، رطوبت خاک، دمای هوا و جنس خاک می باشد. راهکارهای مناسب جهت جلوگیری از گسترش کانون های انتشار گرد و غبار در ای منطقه شامل: کنترل فرسایش بادی با استفاده از روش های بیابان زدایی، تامین حقابه تالاب میقان و جلوگیری از تغییر کاربری اراضی می باشد.

Keywords:

بیابان زدایی , تالاب میقان , گرد و غبار , فرسایش بادی و مگسنت