یکی از مباحثی که در زبان فارسی، شعر و... بسیار مورد نقد وبررسی قرار میگیرد مقوله
فعل مرکب است.
فعل مرکب دارای ویژگیهای خاص خود میباشد و این ویژگیها باعث میشود گفتار و نوشتار راشیواتر جلوه دهد. در این مقاله کوشیدیم که در مرحله اول تعاریفی از
فعل مرکب و متغیرهای مرتبط با آن را داشته باشیم و همچنین در مراحل بعدی راههای شناخت
فعل مرکب و دیدگاههای آن را مورد بررسیقرار دادیم و در پایان نیز رابطه فعلهای مرکب با بلاغت در شعر را مورد بازبینی قرار دادیم. نتایج نشان داد که، فعلهای مرکب نقش اساسی در شیوایی بیان اشعار، نثر و... دارد که اگر فعلهای مرکببه نحوه درستی در نوشتار و گفتار رعایت نشوند، باعث سردرگرمی خواننده و غیرقابل فهم بودن آن میشود. برخوردار نبودن اشعار از
فعل مرکب باعث میشود که خواننده به راحتی خسته شود و دیگر تمایلیبرای ادامه خواندن این اشعار نداشته باشد. اشعاری موفق هستند که دارای فعلهای مرکب مناسب باشند