بررسی پایداری اجتماعی فرهنگی توسعه گردشگری؛ مطالعه موردی جزیره کیش

توسعه پایدار نقطه ایدئال صنعت گردشگری و بسیاری صنایع دیگر در قرنبیست ویکم است. این رویکرد از توسعه بر حفظ یکپارچگی و تنوع زیست محیطی،برآوردن نیازهای اساسی انسان، نگهداری منابع به منظور استفاده نسل های آتی وکاهش بی عدالتی تأکید دارد؛ بنابراین تأکید بر دید بلندمدت و توازن بین افراد، درنسل حاضر و بین انسا نها و سایر ارگانیسم ها در این نگرش وجود دارد. اگر توسعهپایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است، پس اندازه گیریعملکرد و اثرات جنبه های اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی آن درمقصدهای گردشگری، یک ضرورت است. هدف این پژوهش، بررسی پایداریجنبه اجتماعی فرهنگی توسعه گردشگری در مقصد گردشگری جزیره کیشاست. این جزیره در میان جزایر ایرانی خلیج فارس، مهمترین و پرسابقه ترین کانونگردشگری است. برای سنجش پایداری اجتماعی فرهنگی توسعه گردشگری درجزیره کیش، مراحل تحقیق طی فرایندی هدفمند به کار گرفته شده اند. در نهایت،نتایح حاصل از پیمایش میدانی و پرسشنام های تحقیق، دلالت بر تبلورنیافتگیپایداری اجتماعی فرهنگی در توسعه گردشگری جزیره کیش دارد. در پایان پژوهش به همین منظور پیشنهادهایی به منظور هرچه پایدارتر کردن منافع اجتماعی- فرهنگی حاصل از توسعه گردشگری برای جامعه میزبان ارائه شده است.

Keywords:

توسعه پایدار , گردشگری پایدار , پایداری اجتماعی فرهنگی , جزیره کیش