مطالعه پدیدارشناسانه سبک زندگی جوانان در شهر تهران

در پژوهش حاضر سعی شده است با رویکردی پدیدارشناختی به بررسی و بازسازی معنایی سبکزندگی جوانان شهر تهران پرداخته شود. غالب پژوهش های صورت گرفته درباره این موضوع بااتخاذ استراتژی قیاسی و مبنا قراردادن تئوری های پیش ساخته به توصیف و تبیین آن پرداخته اند.حال آ نکه در روش پدیدارشناسی تمرکز بر کاوش دراین باره است که انسا نها چگونه به تجربه هایخود معنا می بخشند و آنها را، هم به طور فردی و هم به شکل جمعی، به آگاهی تبدیل می کنند.این کار نیز از نظر رو ششناختی مستلزم فهم این است که انسان ها چطور برخی پدیده ها را بهتجربه درمی آورند. برای گردآوری چنین داده هایی لازم است که محقق به مصاحبه های عمیق باافرادی بپردازد که مستقیما پدیده مورد نظر را تجربه کرده اند (تجربه زیسته دارند). این در تقابل باتجربه دست دوم و عملیاتی کردن متغیرهایی است که از درون نظریه های کلا ن روایت وار استخراجشده اند. از این رو بر مبنای شیوه در پرانتزگذاری هوسرل و رعایت معیارهای ساخت نمونه هایآرمانی شوتس، چهار سبک زندگی لذ ت جویانه زیبایی شناختی، کارکردگرایانه، خرده فرهنگی، ومنفعلانه به عنوان سبک های عمده زندگی جوانان شهر تهران نمونه سازی شدند.

Keywords:

سبک زندگی لذ ت جویانه زیبایی شناسانه , سبک زندگی کارکردگرایانه , سبک زندگی خرده فرهنگی , سبک زندگی منفعلانه , پدیدارشناسی