بازتاب تفکرات برنارد چومی در دو اثر پارک دلاویلت و موزه ی آکروپلیس

فلسفه دیکانستراکشن یا واسازی تفکری است که در قرن گذشته توسط فیلسوفان و نظریه پردازان بسیاری مانند ژاک دریدا ومیشل فوکو مورد بحث قرار گرفته است .موضوع مقاله بر پایه شناخت مفاهیم واسازگری و بازتاب این مفاهیم در دو اثر معماری برنارد چومی، پارک دلاویلت و موزه ی آکروپلیس استوار است.تا براساس آن بتوان به پرسش تحقیق که به صورت چگونگی جایگاه تفکرات واسازگری در روند شکل گیری این دو بنا و از سوی دیگر، روند تکاملی تفکرات برنارد چومی در شکل گیری این دو مجموعه مطرح می شود، پاسخ داد. برای پاسخ به این پرسش در این مقاله سعی بر آن داریم که با نظر به تئوری های مفهومی برنارد چومی همچون مفهوم برنامه ریزی مقطعی و ناساختاری ،تعریف او از معماری را مورد بحث قرار دهیم. سپس با مرور پروژه هایی چون لاویله و موزه ی آکروپلیس به تحلیل روش و شیوه اجرای آن مفاهیم در فضا بپردازیم تا از این طریق بتوانیم به هدف مقاله یعنی مقایسه این دو بنا با یکدیگر و بازیابی تفکرات چومی در این دو مجموعه دست یابیم .مقاله مزبور از سه بخش شناخت،تحلیل و نتیجه گیری تشکیل شده است. در این نوشتار ابتدا اشاره ای کوتاه به جایگاه تفکرات ژاک دریدا و میشل فوکو در روند شکل گیری معماری واساختی خواهد شد، سپس در مرحله شناخت، دو اثر اجرا شده از برنارد چومی، انتخاب، و از طریق مطالعه ی منابع و مصاحبه های موجود، معرفی خواهند شد. در بخش تحلیل، این دو اثر معماری با توجه به نقدو تحلیل هایی که بر آن ها وارد است و بازتاب تفکرات چومی در این دو اثر مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در بخش نتیجه گیری ضمن مقایسه ی مفاهیم معماری از دیدگاه چومی در این دو اثر، به مهم ترین ویژگی های معماری وی پرداخته خواهد شد.

Keywords:

معماری واساختی , , برنارد چومی , پارک دولاویله , موزه ی آکروپلیس