این مقاله باهدف بررسی اهداف تعلیم وتربیت
ابن سینا وباروش تحلیلی-اسنادی برای ارائه به نظام مقدس تربیتی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است.یافته ها در این بررسی به این شکل مطرح شده است:ابن سینا اولین کسی است که در میان دانشمندان مسلمان در باره تعلیم و تربیت اظهار نظر کرده است و تعلیم و تربیت را به صورت جامع تر نگریسته است .هدف تعلیم و تربیت از نظر ایشان عبارتند از: ایمان، اخلاق نیکو، عبادات پسندیده، تندرستی، سواد، پیشه و هنر هدف او تشکیل شخصیت کامل از حیث جسمی، عقلی و منش( اخلاق) و به دنبال آن آمادگی فرد برای زندگی در اجتماع از طریق شغلی که براساس استعدادهایش انتخاب می نماید. می باشد.ابن سینا بیشتر عقیده دارد که تعلیم و تربیت باید شهروند را برای شغلی که از طریق آن بتواند در ساختار اجتماعی شرکت کند آماده نماید.چون اجتماع به عقیده
ابن سینا کاملاً براساس همکاری و« تعاون» و براساس تخصص هر شخص در یک شغل یا حرفه و براساس مبادله دو جانبه خدمت افراد جامعه ساخته می شود.( پرورش یک تبعه درستکار و از لحاظ جسمی و عقلی سالم و آماده برای یک کار فکری یا عملی )نتایج بررسی نشان دادند که اهداف آموزش و پرورش ازمنظر
ابن سینا در زیر چتر هدف نهایی سعادت واقعی یعنی قرب الهی شامل رشد کلی فرد یا تربیت تمامی ابعاد وجودی انسان(عاطفی و اخلاقی،ایمانی،عبادی، جسمی،عقلی،علمی،هنری و اجتماعی« کسب و اشتغال ، ازدواج و تشکیل خانواده») می باشد.