رابطه بین سبک های رهبری با فراموشی سازمانی هدفمند، با توجه به سن و تحصیلات در دانشگاه گیلان و آزاد اسلامی واحد رشت

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های رهبری با فراموشی سازمانی هدفمند، با توجه به متغیر های سن و تحصیلات در دانشگاه گیلان و آزاد اسلامی واحد رشت انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده است و جامعه آماری آنN=140 شامل کلیه روسا، معاونان و مدیران گروه های آموزشی دانشگاه گیلان و آزاد اسلامی واحد رشت است. حجم نمونه با استفاده ازجدول مورگانn=103 و روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای 11 سؤالی برگرفته از ادبیات تحقیق مشبکی و همکارانش بود. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برآورد شد. برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی )ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه ( استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که مدیران هر دو دانشگاه دارای ضریب میانگین فراموشی سازمانی هدفمند بالاتر از متوسط می باشند. آزمون رگرسیون نشان داد که بین سبک های رهبری و فراموشی سازمانی هدفمند رابطه مثبت و معناداری برقرار می باشد و نیز فراموشی سازمانی هدفمند بیشترین پیش بینی را از سبک رهبری عمل گرا داشته است و همچنین در مورد وارد شدن متغیر تعدیل گر سن و تحصیلات نشان داد که بین سبک های رهبری و فراموشی سازمانی هدفمند با توجه به سن و تحصیلات تفاوت معناداری وجود ندارد

Keywords:

فراموشی سازمانی هدفمند , فراموشی سازمانی تصادفی , رهبری عمل گرا , رهبری تحولگرا , دانشگاه ها