تجزیه پذیری ترکیبات دیواره سلولی برخی علوفه های مرتعی به روش کیسه های نایلونی

این آزمایش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و مطالعه روند تجزیه پذیری ترکیبات دیواره سلولی (NDF) برخی علوفه های مرتعی غالب در استان کردستان (ده مورد) انجام شد . با استفاده از کیسه های نایلونی، مقدار 5 گرم نمونه خشک علوفه مرتعی به مدت صفر 48،24،12،8 و 72 ساعت در شکمبه چهار رأس گوسفند زندی انکوباسیون شد . کما و جاشیر (از خانواده چتریان ) کمترین و آگروپیرون تریکوفرم ، فستوکا اوینا و جو پیازدار(از خانواده گندمیان ) بیشترین مقدار دیواره سلولی را داشتند . تفاوت معنی دار (0/05>P) بین بخش سریع تجزیه، بخش کند تجزیه، ثابت نرخ تجزیه و تجزیه پذیری مؤثر دیواره سلولی علوفه های مرتعی مورد مطالعه مشاهده شد . بخش کندتجزیه جاشیر بیشترین میانگین و فستوکا اوین او جو پیازدارکمترین میانگین را داشتند. کمترین میانگین ثابت نرخ تجزیه به علف پشمکی و بیشترین میانگین به آگروپیرون تریکوفرم مربوط بود . بیشترین و کمترین میانگین تجزیه پذیری موثر دیواره سلولی به ترتیب به دو علوفه جاشیر (از خانواده چتریان) و جو پیازدار (از خانواده گندمیان ) تعلق داشت . نتایج آزمایش حاضر نشان داد که تجزیه پذیری مؤثر ترکیبات دیواره سلولی گونه های مرتعی مختلف با هم متفاوت است، بنابراین لازم است در تنظیم جیره غذایی نشخوارکنندگان به فراسنجه های تجزیه پذیری دیواره سلولی توجه شود.

Keywords:

ترکیبات شیمیایی , علوفه مرتعی , تجزیه پذیری , ترکیبات دیواره سلولی