بررسی اثرعوامل فردی برعدم گزارش جرایم ازجانب بزه دیدگان به ضابطان مقامات قضایی

در کشور های مختلف جهان از جمله ایران ،عدم گزارش جرایم ارتکاب یافته توسط بزه دیدگان همواره یکی ازدغدغه های جرم شناسان بوده ، به گونه ای که نتایج پژوهش های صورت پذیرفته درکشور ایران حاکی از آن است که تنها 34/41 درصد بزه دیدگان جرایم ارتکابی علیه خویش را به ضابطان دادگستری و مقامات قضایی گزارش می می نمایند و 65/59 درصد آنان ازگزارش جرایم ارتکابی امتناع می ورزند عوامل مختلفی بر میزان عدم گزارش جرایم تأثیر می گذارد .ویژگی های شخصیتی بزه دیده نظیر جنسیت ،سن و سطح تحصیلات یکی از این عوامل است ؛به گونه ای که میزان عدم گزارش جرایم در بزه دیدگان با سن کمتر وسطح تحصیلات پایین تر و در میان جمعیت مردان نسبت به زنان بیشتر است .علاوه بر ویژگی های شخصیتی بزه دیده، میزان آشنایی بزه دیدگان با مرتکب جرم ،ترس از آبرو، تهدیدات مجرم و یا ترحم و دلسوزی نسبت به وی،مشارکت یا مقصر بودن بزه دیده در وقوع پدیده ی مجرمانه و عدم آگاهی بزه دیدگان از قانون و حقوق قانونی خویش و نحوه ی پیگیری آن از دیگر عواملی هستند که میزان عدم گزارش جرایم به مقامات قانونی و ذی صلاح را تحت تأثیر قرار می دهنداز آنجایی که اتخاذ هر گونه برنامه وتدبیری در سیاست جنایی برای مبارزه با پدیده ی بزهکاری ،زمانی کارایی لازمرا خواهد داشت که مبتنی برآگاهی حداکثری از کمیت و کیفیت بزهکاری و به تبع آن بزه دیدگی در جامعه، به ویژه آمار صحیح و قابل اعتماد از آن باشد و عدم گزارش جرایم مانعی جدی بر سر راه این هدف است، بنابراین شناساییعوامل عدم گزارش جرم ارتکابی از جانب بزه دیدگان و ارائه ی راهکارهایی جهت برطرف ساختن آن ها می تواند بهموفقیت و اعتبار بیشتر نظام عدالت کیفری و نهادهای ذی ربط منجر گردد و سیاست جنایی را در اتخاذ برنامه هایی کارآمد جهت مبارزه با پدیده ی بزهکاری یاری دهد .

Keywords:

عدم گزارش جرم , ضابطان دادگستری , مقامات قضایی , بزه دیده , رقم سیاه جرایم