مقایسه عملکرد پیش بینی در شرایط انسداد فضایی بین تکواندوکاران نخبه و غیر نخبه

هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد پیش بینی در شرایط انسداد فضایی بین تکواندوکاران نخبه و غیر نخبه بود. جامعهآماری این مطالعه کلیه تکواندوکاران مرد با میانگین سنی25/10 ±سال حاضر در تیم های ملی، باشگاه های حاضر درلیگ و مسابقات کشوری در سال 1394تشکیل داد که از میان آنان 20تکواندو کار ( 10نخبه و 10غیر نخبه ، برورتنمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شد. در این تحقیق از چک لیست اطلاعات فردی، فرم ثبت داده ها و خطاها، نرم افاارشنیداری-دیداری ادوب پریمیر و نرم افاار مخان تراویر بعنوان ابزار استفاده شد. تصاویر با انسداد فضایی مشخص (حذف سر، تنه و پا ، به آزمودنی ها جهت تشخیص ، پیش بینی و پاسخ ارائه شد. اطلاعات با استفاده از تحلیل واریانس دوعاملی (سطح مهارت × انسداد ، با اندازه گیری مکرر در عامل انسداد، تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین پیش بینیتکواندوکاران نخبه و غیر نخبه در شرایط انسداد فضایی تفاوت معناداری وجود دارد ( p<0/000)و پیش بینی ورزشکاراننخبه نسبت به غیر نخبه بطور معناداری بهتر است. بدون توجه به سطح نخبگی، بین میانگین خطای پیش بینیتکواندوکاران در سه شرایط انسداد فضایی پا، سر و تنه، تفاوت معناداری وجود داشت. به این صورت که خطای پیش بینیتکواندوکاران در انسداد فضایی پا بطور معناداری از انسداد سر و تنه بیشتر و خطای پیش بینی در انسداد فضایی تنه بطورمعناداری از انسداد سر بیشتر بود. بطور کلی، پا مهم ترین بخش بدن، نسبت به تنه و سر، در پیش بینی معنادار ضربه پاتکواندکاران می باشد

Keywords:

عملکرد پیش بینی , انسداد فضایی , تکواندو , نخبه