مکان یابی و الویت بندی نقاط حادثه خیز محورهای حمل ونقل با استفاده از سیستم های اطلاعات مکانی

شناسایی نقاط حادثه خیز تصادفات به همراه اولویت بندی آن ها به منظور مدیریت تخصیص مناسب منابع در راستای بهبود سطح ایمنی شبکه های حمل و نقل ضروری می باشد. تخمین حادثه خیزی برای تعیین سیاست عملکردارگان های ذیربط بسیار حایز اهمیت می باشد، زیرا در صورت مشخص بودن این نقاط، تخصیص سرمایه و نیروی انسانی با برنامه ریزی کامل انجام می شود. به دلیل این که که تصادف یک پدیده ی پیچیده و غیر قابل پیش بینیمی باشد، جهت تخمین درست آن نیازمند در نظر گرفتن ارتباط عوامل مختلف با یکدیگر هستیم . هدف این پژوهش، تعیین نقاط حادثه خیز محورهای مواصلاتی با کمک سیستم های اطلاعات مکانی است، در این راستا محورتبریز- اهر که از محورهای مواصلاتی مهم استان آذربایجان شرقی، مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. در این مدلبا توجه به ویژگی های منطقه، جهت تعیین نقاط حادثه خیز معیار های شعاع قوس، جمعیت، فاصله از تقاطع ها و شیب طولی استفاده خواهد شد. هر کدام از این معیار ها اهمیتی متفاوتی در تعیین حادثه خیزی نقاط دارند کهمیزان اهمیت این معیار ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی تعیین می گردد. لازم به ذکر است که نقاط حادثه خیز تعیین شده در این تحقیق با نقاط حادثه خیزی که از پلیس راه استان اخذ گردیده تطبیق داده شده و با استفاده از ماتریس خطا مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

نقاط حادثه خیز , سیستم اطلاعات مکانی , فرایند تحلیل سلسله مراتبی , ماتریس خطا