شناسایی واولویت بندی عوامل تعیین کننده در اجرای موفقیت آمیز مهندسی مجدد فرآیندها در برنامه ریزی استراتژیک سازمان (موردمطالعه: سازمان تامین اجتماعی استان گیلان)

نیاز به تغییرات بنیادی، یک نیاز ضروری برای بسیاری از سازمان هایی است که دچار روزمرگی شده و سال های متعدد بدون پیشرفت چشم گیری در عرصه رقابت در حال فعالیت می باشند. در این بین، مهندسی مجدد نگاه و رویکردی نوین در مدیریت است که از دهه 90 میلادی تاکنون متحول کننده سازمان های مختلفی در کشورهای صنعتی بوده است. از این رو، در تحقیق حاضر به شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر در اجرای موفقیت آمیز مهندسی مجدد فرایندها در سازمان تأمین اجتماعی استان گیلان پرداخته شد. تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی از نوع توصیفی می باشد. با مطالعه و بررسی ادبیات پیشین عوامل مؤثر در اجرای موفقیت آمیز مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار در قالب چهارعامل شامل: آمادگی برای تغییرف توجه به مشاوران و اطلاعات، بهره وری استراتژیک، و زیرساخت IT و 39 شاخص تقسیم بندی شدند. در تحقیق حاضر به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقایسات زوجی استفاده گردید. بطوریکه 12 نفر از مدیران و خبرگان سازمان تأمین اجتماعی استان گیلان به سوالات طراحی شده پاسخ دادند. نتایج تحلیل داده ها به روش تحلیل سلسله مراتبی نشان دادند که عامل آمادگی برای تغییر با ضریب 0.296 دارای بیشترین ضریب اهمیت و پس از آن عوامل بهره وری استراتژیک، توجه به مشاوران و اطلاعات و زیرساخت IT به ترتیب دارای ضرایب اهمیت بعدی می باشند.

Keywords:

مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار , عوامل موفقیت , سازمان تامین اجتماعی