بررسی ویژگیهای زمانی روزهای آلوده به آلاینده جوی در دو ایستگاه سنجش آلودگی شیراز

آلودگی هوا به عنوان یکی از مهمترین مخاطرات محیطی در سطح کلانشهرها ارتباط نزدیکی با شرایط اقلیمی و منابع انتشار محلی و صنایع پیرامونی آن دارد. عواقب ناگوار آلودگی هوا با ورود ریزگردها و رخداد توفانهای گرد و غباری طییک دهه اخیر به کشور به شدت تشدید شده است این شرایط به صورت یک مسئله لاینحل درآمده است که ضرورت مطالعه و ارائه راهحلهای کاربردی برای بهبود شرایط زیستی در این زمینه را دارد. بدین منظور جهت انجام این پژوهشنخست با استفاده از دادههای آلاینده دیاکسید سولفور، ازن، اکسید نیتروژن، منواکسید کربن و ذرات معلق در بازه زمانی 9ساله 2013-2005 و شاخص استانداردهای آلایندگی هوا، روزهای آلوده استخراج گردید؛ همچنین روند سالانه و ماهانه میزان آلایندهها در طی دوره آماری نیز مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش روند کاهشی غلظت منواکسید کربن در طی بازه زمانی در ایستگاه سنجش و پایش آلودگی ستاد و افزایش در سال 3102 در ایستگاه دروازه کازرون قابل مشاهده است؛ بر اساس شاخص PSI در ایستگاه ستاد 929 روز آلوده به دیاکسید سولفور و برای آلاینده ذرات معلق ومنواکسید کربن به ترتیب 699 و 023 روز آلوده شناسایی گردید همچنین در ایستگاه دروازه کازرون 767 روز آلوده به دیاکسید سولفور، 7 روز آلوده به ازن، 23 روز آلوده به ذرات معلق و 3 روز آلوده به منواکسید کربن به ثبت رسیده است

Keywords:

آلودگی , ذرات معلق , دیاکسید سولفور , منواکسید کربن , شیراز