نابسامانی بافت های شهری و سکونتگاه های غیر رسمی ناشی از مهاجرت های روستایی و راهبردهای احیا و بازسازی آنها (مطالعه موردی کوی سید خلف اهواز)

طی دهه های اخیر به تدریج محلات نابسامان و سکونتگاههای غیررسمی، به طور عمده در حاشیه شهرهای بزرگ کشور، خارج از برنامه رسمی توسعه شهری و به صورت خودرو شکل گرفته و گسترش یافته است. این پدیده در مطالعات شهری به عنوان یکی از آسیب های شهری مطرح میباشد. در فرایند آسیب شناسی شهری یکی از مراحل بسیار مهم، شناخت دقیق و همه جانبه از آسیب می باشد. به عبارتی تنها با شناخت دقیق از عوامل ایجاد آسیب است که می توان راهکارهای حل آن را نیز ارائه نمود. رشد شهرنشینی در ایران نیز بسیار شتابان بوده است و به واسطه آن و دیگر مسایل ساختاری شهرهای کشور در دهه های اخیر با مشکل گسترش سکونتگاههای غیررسمی (اصطلاحاً حاشیه نشینی، آلونک نشینی، یا سکونت در حلبی آبادها) مواجه شده اند. طبق برخی برآوردهای موجود، بین 7 تا 10 میلیون نفر از جمعیت کشور در سکونتگاه های غیررسمی اسکان یافته اند. دولت ایران نیز در سال های اخیر رویکرد توانمندسازی و بهسازی مشارکتی را جهت سکونتگاه های غیررسمی کشور در دستور کار قرار داده است.سید خلف نام محله ای در شمال غربی شهر اهواز با قدمت حدوداً 80 ساله و در کنار رودخانه کارون واقع است تعداد جمعیت ساکن در محله سید خلف در سال 92 بالغ بر 5635 نفر می باشد که در 804 خانوار جای گرفته اند. این نوشتار در پی یافتن علل شکل گیری سکونتگاه های غیر رسمی در محله سید خلف ناشی از مهاجرت روستا به شهر می باشد.و در نتیجه ارائه پیشنهادات سازنده به منظور جلوگیری از افزایش مهاجرت بیشتر به این محله ، استفاده بهینه از زمین های بایر وساماندهی واحدهای مسکونی و...است. جامعه آماری 804 خانوار ساکن و حجم جمعیت آماری 300 خانوار می باشد. روش نمونه گیری مورد استفاده تصادفی ساده و اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شده و ابزار اندازه گیری با استفاده از نرم افزار SPSS و اعتبار پرسشنامه با استفاده ازآلفای کرونباخ بررسی شده است.

Keywords:

مهاجرت روستا به شهر , سکونتگاه های غیررسمی , توانمندسازی , محله سید خلف اهواز