کارآفرینی در آموزش وپرورش فرایند منظم و مستمری است که از یک سو به شناسایی و بهره برداری مؤثر از کلیه منابع درونی و بیرونی نظام آموزشی منجر می شود و از سوی دیگر موجب ایجاد فرصتهای جدید یاددهی و یادگیری می گردد.نقش مدیر در مجموعه هایی که
کارآفرینی از ضروریات و عامل اصلی است بسیار مهم و حساس است زیرا مدیریت میتواند توانایی و استعداد
کارآفرینی را در افراد ایجاد، ترویج و تشویق کند و یا رفتار و عملکرد او میتواند مانع این امر حیاتیشود.مدیران مهم ترین عامل تغییر و پیشرفت در
مدارس هستند و مسلماً شخصیت و رفتار مدیر تاثیر بسیار بر روی کارکنانمدرسه و تحقق اهداف آموزشی دارد. مدیران آموزشی باید با بهبود محیط آموزشی و ایجاد فضای سازمانی مطلوب در مدارس، فرصتی مناسب و مقتضی برای رشد روحیه ی
کارآفرینی در معلمان و دانش آموزان ایجاد کنند تا از این طریقروحیه
کارآفرینی و رفتار کارآفرینانه بر کل جامعه حاکم شود و کشور به سمت و سوی توسعه و ترقی گام بر دارد. روش پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای )کتابها، مجلات، آرشیوها، روزنامهها و اینترنت( میباشد. هدف از این مقاله ارائهدرکی بهتر از مفهوم
کارآفرینی در
مدیریت آموزشی و استفاده موثر از آن است. دراین مقاله پس از تعریف مفهوم
کارآفرینی وکارآفرین سعی گردیده ابتدا
فرهنگ کارآفرینی، نظریات
فرهنگ کارافرینی پارسنز، ماکس وبر و مک کله لند، فرآیند کارآفرینی، علل اهمیت آن، انواع کارافرینی،
سازمان کارآفرین و
کارآفرینی زنان پرداخته شود. در ادامه به نقش آموزش وپرورش و
مدیریت آموزشی در توسعه کارآفرینی، اصول توسعه کارافرینی در نظام مدیریت آموزشی، ویژگی های مدیران آموزشی کارآفرین و موانع خلاقیت و
کارآفرینی در کودکان ایرانی اشاره شده است.