جداسازی و شناسایی گونه های آسپرژیلوس جدا شده از خوراک طیور

هدف از مطالعه حاضر جداسازی و شناسایی گونه های آسپرژیلوس در تعدادی از مرغداری های شهرستان تربت حیدریه واقع در جنوب استان خراسان رضوی می باشد. از 3 نوع خوراک مختلف ( سویا، ذرت و دان آماده) در 10 مرغداری گوشتی در شهرستان تربت حیدریه در مجموع 240 نمونه در چهار فصل و هر فصل دو بار برای هر نمونه جمع آوری شد. از کلیه نمونه ها بعد از آماده سازی رقت های متوالی تهیه گردید و مقدار 0/1 میلی لیتر از هر رقت در داخل محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار(PDA) حاوی آنتی بیوتیک ضد باکتریایی به صورت سطحی کشت داده شد و در دمای 27 درجه سانتیگراد به مدت حداقل یک هفته انکوبه شدند.تشخیص قارچ ها بر مبنای خصوصیات مورفولوژیک و میکروسکوپی انجام گرفت. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 21 انجام شد. نتایج نشان داد از 1440 نمونه جمع آوری شده، 135 نمونه(9/4%) آلوده به آسپرژیلوس بودند. گونه آسپرژیلوس نیجر با4/9%( 70نمونه) بالاترین فراوانی را دارا بود و بعد از آن به ترتیب گونه های آسپرژیلوس فومیگاتوس با فراوانی 2/8%(41نمونه)، آسپرژیلوس اوریزا با فراوانی0/9%(13نمونه) و آسپرژیلوس فلاوس با فراوانی0/8%(11نمونه) قرار داشتند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که حضور قارچ های توکسیژنیک در جیره غذای طیور باعث ایجاد زمینه مناسب برای بروز بیماری در پرنده و به دنبال آن با آلودگی در چرخه تولید غذای انسان، باعث ایجاد بیماری در انسان می شوند. توصیه می شود تا شرایط استاندارد جهت انبار خوراک طیور در مرغداریها رعایت گردد و به مرغداران نیز آموزش های صحیح جهت نگهداری و انبار مناسب خوراک پرنده داده شود تا از آلودگی قارچی این خوراک جلوگیری و سلامت پرنده و افراد مصرف کننده از محصولات طیور تامین گردد.

Keywords:

قارچ های توکسیژنیک , گونه های آسپرژیلوس , خوراک طیور , مرغداری گوشتی