اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر اضطراب و افسردگی کودکان کار و خیابان

این پژوهش به منظوراثر بخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و افسردگی کودکان کار وخیابان شهر قم در سال 94 - 93 انجام گردید. جامعه پژوهش شامل کلیه کودکان کار و خیابانی شهر قم در سال 1394 _ 1393 است.نمونه این پژوهش 30 نفراز کودکان کار وخیابان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس ، از میان مراکز نگهداری کودکان کار وخیابان در شهر قم انتخاب شد. روش پژوهش انتخاب گروه آزمایش و کنترل و اعمال متغیر مستقل برای گروه ها به صورت تصادفی انجام شد. بعد به گروه آزمایش به مدت 8 جلسه یک ساعت ونیم مهارت های مثبت اندیشی به شیوه ای گروهی آموزش داده شد. در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. پس از انجام مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل همزمان چند متغیر وابسته با استفاده از آزمون آماری کوواریانس چند متغیره نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر کاهش اضطراب وافسردگی کودکان کاروخیابان تأثیری مثبت دارد. p<0.01 ودر نتیجه فرضیه پژوهش تأیید می شود.نتیجه پژوهش نشان می دهد، آموزش مهارت های مثبت اندیشی ، موجب کاهش اضطراب و افسردگی کودکان کار و خیابانی می گردد.

Keywords:

مثبت اندیشی , کودکان خیابانی , افسردگی , اضطراب