از زلزله نورتریج پژوهش های زیادی در خصوص قاب های خمشی و اتصالات آن ها صورت گرفت. نتایج این تحقیقات باعث تحول در طراحی و اجرای اتصالات به شکل های امروزی گردید. در این مقاله یک روش بهینه سازی با عنوان تئوری تغییر شکل های یکنواخت معرفی می گردد که در مواردی تا ٥٠ درصد کاهش وزن را نشان می دهد. حالت های شکست سازه ای دارای میان قاب آجری در زلزله های اخیر، توجه محققان را به این موضوع جلب کرده است که دیوارهای پرکننده می تواند دارای اثرات قابل توجه مثبت یا منفی باشد. از مهم ترین اثرات منفی میان قاب ها، می توان به شکست
طبقه نرم در سازه ها اشاره کرد. در این مقاله به بررسی تأثیر میان قاب ها در سیستم قاب خمشی با تعداد طبقات مختلف و حالت های گوناگون توزیع
میانقاب ها در ارتفاع پرداخته شده است. از مهم ترین نتایج به دست آمده در این پژوهش کاهش جابجایی هدف و بهبود
سطح عملکرد ساختمان ها می باشد. همچنین حضور میان قاب ها باعث تمرکز مفاصل پلاستیک و وقوع خرابی در طبقات اول و دوم ساختمان ها شده که با کاهش ارتفاع ساختمان ها نحوه ی خرابی های ناشی از حضور میان قاب ها نیز بحرانی تر شده است. میان قاب ها همینطور، باعث افزایش قابل توجه در سختی، مقاومت نهایی و کاهش شکل پذیری نیاز و ظرفیت استهلاک انرژی ساختمان ها شده که با کاهش ارتفاع تأثیر آن ها نیز تشدید یافته است. همچنین مطالعه بر روی چشمه اتصال ها به عنوان یکی از مهم ترین اجزای قاب های خمشی، حاکی از آن است که در حوزه ی دور و نزدیک گسل چشمه اتصال ها نقش به سزایی در کاهش تغییر شکل های سازه دارد.